steni pored Behistuna, nedaleko od današnjeg iračkog grada Hamadana. Behistunsku stenu prvi put je video 1835. godine, ali kako je sam zapis bio nekih 100

nepristupačan, proučavao ga je pomoću dvogleda. Središnje mesto na behistunskoj steni zauzima reljef koji prikazuje kralja u nadmoći nad svojim

starine u Persiji izjavila pre nekoliko godina da je nemoguće kopirati behistunski natpis, ne bih rekao da je uspon do mesta gde se natpis pojavljuje velika

i spuštanje počeo da koristim konopce (Rolinson, Arheologija, 1853). Behistunska stena koja nosi zapis o persijskoj istoriji, kako se kasnije otkrilo,

, u kome je prvi put dao gotovo kompletan prevod persijskog teksta s behistunske stene. Time je iz tame izronio dugo vremena zagonetni tekst i doneo nam

ovog natpisa: svedočanstvo i opomena. Naime, u drevna vremena ovaj behistunski zapis nalazio se na karavanskom putu koji je vodio iz Ekbatana, glavnog

. behistunske stene, postigao je neprolaznu slavu u orijentalnim istraživanjima.

jezik, svi pisani klinastim pismom i veoma dugo mrtvi. Vekovima je Behistunska stena očaravala putnike, ali je sve do 1850. godine bila potpuno

Yaunâ prvi put se u persijskim izvorima pojavljuje na poznatom,, Behistunskom natpisu (Bagastana), koji se nalazi u današnjem jugozapadnom Iranu u

naizmenično i to je bio naziv za istu zemlju. Na primer trojezično Behistunsko pismo, koje je napisano 520. p. n. e. po nalogu persijskog cara Darija