ustanka u Besarabiji beratom ( ukazom ). Imao je pravo da uza se drži dvesta momaka .

kao na zonu preplitanja i sukoba južnih i severnih suseda. Čitav ce odnos do krajnosti komplikuje u XIII veku obnovljenim prisustvom Zapada: otkako je napuljski kralj Manfred [ Hoenštaufen ] sa kćerkom despota Mihaila II dobio u miraz Valonu, Berat i Drač [ 1258 ], borba za Drač i Srednju Albaniju dobija evropski karakter. U Draču ce konačno učvrstio Karlo Anžujski, brat francuskog kralja Luja IX [ 1272 ], koji je osvojio širi prostor albanskih zemalja, sa gradovima Krojom , Beratom i Valonom, kao i ostrvom Krfom, te ce proglasio za kralja "Kraljevine Albanije" [ Regnum Albaniae ]. Od tada nastaje složena borba sa promenljivom srećom za pojedine strane u sukobu. Anžujce, Grke [ Epirote odnosno Vizantince ], Srbe, ali u svemu tome ostaje kao trajni korisnik ovog objedinjavanja albanska vlastela. Tako dolazi do ugovora Luja, sina napuljskog kralja Roberta, sa albanskim despotom Andrijom II Musakijem u Draču 1336, a već 1338. pominje ce i Tanuš Topija ,

Bogićević, Dragana Srbljak i Bogdan Bukumirić . beratom iz septembra 1766. godine ukinuo Pećku Patrijaršiju do 1831. godine, kada je od strane Carigradske Patrijaršije Crkva u Srbiji stekla autonomiju », objasnio je on .

može najbolje ( za ) ustaviti samo ustavom beratom potvrđen za naslednog kneza Srbije i, na zauzimanje Rusije, donet je hatišerif kojim je Srbiji priznato pravo unutrašnjeg uređenja, uprave i sudstva. U hatišerifu je, takođe, predviđen i jedan savet sa nepokretnim članovima da bi se nekako zauzdala Miloševa neograničena vlast. Tako je tridesetih godina XIX veka Srbija imala tri ustavna činioca: Narodnu skupštinu, Državni savet i kneza. Od njih samo je kneževa vlast bila i pravno i faktički utvrđena i razvijena, dok je

unutarnju organizaciju crkava od vrha do dna, utvrđujući materijalne i političke obaveze crkava i njihovih organa i ustanova prema Turskom Carstvu, pa i unutarnje odnose u samim crkvama, određujući međusobna prava i dužnosti organa i ustanova tih crkava. [ 5 ] beratom . Kod Srba u Pećkoj patrijaršiji nije, kao kod Grka u Vaseljenskoj patrijaršiji u Carigradu, toliko zavisio izbor patrijarha od centralne vlasti u Carigradu. Srpske zemlje su bile na periferiji Carstva, zato na Srpsku crkvu i izbor njenih patrijarha nema toliko uticaja sa strane. Mora se priznati da je bilo i takvih slučajeva; prvi Pećki patrijarh Makarije Sokolović besumnje da je došao 1557. na taj položaj, ne malom zaslugom svoga rođaka Mehmeda Sokolovića. Sličnih

Srpske crkve za vreme Turaka došla je najbolje do izraza upravo u tome, što je nekadanju feudalnu klasu u upravljanju crkvom zamenio narod. Ovaj narodni element u Srpskoj crkvi uticaće preko crkvenih sabora da Srpska crkva postupno od XV veka sve više iz jedne verske ustanove prerasta u kulturno-političku ustanovu srpskog naroda. [ 6 ] beratom . Među sobom su, svi jednaki i kao kolegijum se okupljaju u Sinodu, a i inače svi neposredno potpadaju pod patrijarha .

Ruvima II Njeguša i svih docnijih mitropolita u vrijeme Crne Gore kao teokratske države. Izbor crnogorskih vladika izjašnjavanjem Crnogoraca, okupljenih pred otvorenim nebom ispred Cetinjskog manastira, postaće tradicija i običajno pravo, od kojeg neće biti odustajanja. Crnogorski narod postaće izvorni nosilac suvereniteta i vjekovima će slobodno odlučivati o izboru svojih političkih korifeja i duhovnih pastira. Sultan Mustafa III je 11. IX 1766. godine beratom ukinuo Pećku patrijaršiju. Pošto je carigradski patrijarh Samuilo I Hanceris ( 1764 - 1780 ) isplatio dugove Pećke patrijaršije, vrhovna vlast turske carevine subordinirala je njemu, već bivšu, teritoriju Carigradskoj ( fanaritskoj ) patrijaršiji. Tada je potonji patrijar Pećke patrijaršije Kalinik II carigradskom patrijarhu Samuilu I Hancerisu podnio ostavku. Nestalo je tada Pećke patrijaršije. Mitropoliti Crne Gore nijesu nad sobom priznavali vlasti ni

silnim i strašnim zbivanjima "kad su živi zavideli mrtvima ", zapustela je Srpska patrijaršija. Neki episkopi, kao mitropolit smederevski ( po smrti Arsenija II, 1463 ) Pavle, pokušali su da obnove Srpsku patrijaršiju, ali slabo je uspevalo .. Beratom sultanovim 1557. godine dozvoljena je obnova Srpske patrijaršije, a za prvog patrijarha postavljen je Makarije Sokolović. Prostor Srpske patrijaršije, pored zemalja cara Dušana i Uroša Nemanjića, obuhvatio je još područja Bačke, Banata, Baranje, Srema, Slavonije, Bosanske krajine, Bosne, Like, Krbave i Dalmacije, i imao je više od četrdeset eparhija, među njima i novoosnovane: Trebinjsku, Požešku i dr. Patrijarh Makarije je dobio i odobrenje da obnavlja stare (

turski oblasti i u njima hrišćansk naroda, a naročito naroda srpskog ". Kalinik II ( 1765 - 1766 ) Patrijarh Kalinik II poslednji patrijarh ( poreklom Grk ) na tronu pećki patrijarha. Njemu je sa Grcima episkopima iznuđena molba da traže da se, navodno zbog prezaduženosti ukine Pećka patrijaršija. Na predlog vaseljenskog patrijarha Samuila Hancerisa ( 1763 - 1769 ), sultan Mustafa III ( 1757 - 1773 ) uvažio je ove molbe i UKINUO Srpsku patrijaršiju zbog "prezaduženosti" - beratom ( zakonom ) od 11. septembra 1766. god. Strašne su bile posledice ukidanja Pećke patrijaršije - Srbi Goranci, Maglenci i vernici između Vodena i Lerina prešli su u islam .

1348. vojvodu Karla Dračkoga kao neprijatelja svoga brata; a iste godine umro je i Jovan Anđel, namesnik vizantiskog cara u Tesaliji i Epiru. Car Dušan iskoristi obezglavljenost tih zemalja, da nastavi i upotpuni svoja osvajanja na tim stranama. Još iste godine on je zauzeo ceo Epir sa Janjinom i Artom, a njegov vojvoda Preljub zauze svu Tesaliju, dospevši do mletačkog primorskog grada Ptelea. Preljub postade carev namesnik u osvojenoj zemlji; Albaniju, sa Valonom i Beratom , dobi carev šurak Jovan Asen, a Epir carev polubrat Simeon. Na čitavom zapadu Balkana od Dubrovnika do Krfa jedini Drač beše još ostao u vlasti napuljskog dvora. Puna Dušanova titula, koja se javlja u nekim poveljama, glasi od 1348. ovako: "Ja u Hrista Boga blagoverni i bogom postavljeni Stefan, car svima Srbima i Grcima i zapadnoj strani, to jest Albaniji, i Pomoriju i svemu Disu ( Zapadu ). "

, niti joj je to ikad iko kanonski dao, pa zato nije je ni imala . beratom dato pravo Srbima u Srbiji, da sami sebi biraju, iz svoje sredine, mitropolita i episkope, onda je Srbija u svom prvom Ustavu iz 1835, član 93. ustanovila: "Vnutrenje rukovodstvo prinadleži mitropolitu i duhovnoj vlasti, koja će se ukazom odrediti i nabljudavati ugovora, utvrđeni s patrijarhom u Carigradu ", i tek posle toga otpočelo je sa uređenjem crkvene vlasti izdavanjem Načertanija o duhovnoj vlasti [ 37 ], a kada je Srpska pravoslavna crkva u Srbiji dobila od

vaterpolo reprezentacija Jugoslavije, treći put zaredom, postala je šampion Evrope, pošto je u uzbudljivoj finalnoj utakmici pobedila Grčku sa 7:6 ( 2:2, 2:1, 1:0, 0:2, 0:1, 1:0, 1:0 ) . Beratom Milošu Obrenoviću priznata je nasledna kneževska titula .

mineju prepisanom u ovom manastiru 1649. godine. 8. Prilozima Sv. Vasilija obnovljena je u to vreme i crkvica Sv. velikomučenika Georgija u pirgu manastira Hilandara na Svetoj Gori. 9. Ostrog je bio u vreme Sv. Vasilija i stecište srpskih rodoljubivih hajduka, boraca protiv turskog zuluma. Tu je često dolazio i poznati harambaša Bajo Nikolić - Pivljanin. 10. Ovo pismo potiče iz 1666. godine i čuva se do danas u manastiru Ostrogu. 11. Pećka Patrijaršija ukinuta je turskim beratom od 1766. godine. Obnovljena je u Srem. Karlovcima, a zatim u Beogradu kao Srpska Patrijaršija ( 1920. godine ). 12. Štampano 1861. godine u Beogradskom Srbljaku mitropolita Mihaila. 13. Taj prezviter je prota Vaso Ivošević, iz Boke Kotorske, profesor u Karlovačkoj bogosloviji. Sakupljanje najvećeg broja podataka za ovo Žitije Sv. Vasilija njegova je zasluga. - Interesantno je zabeležiti da je prvu ikonu Svetog Vasilija izradio ikonopisac Gavrilo Dimšrijević u

Epira i Tesalije, Jovana Anđela. Tu pometnju tada iskoristi Dušan i pošalje vojsku koja bez većih napora zauzme Epir i Tesaliju, tako da je srpska granica sada dodirivala grad Ptele koji je držala Venecija. Po svemu sudeći, nekog značajnijeg otpora nije bilo tako da je ova, zaista velika teritorija pripala Dušanu bez većih napora. Tada je Tesaliju poverio na upravu Preljubu, Epir je dobio Simeon ( Dušanov polubrat ), dok je Jovan Asen bio namesnikom Albanije, s Valonom i Beratom . Tako je čitav zapadni deo Balkana, izuzev Drača, bio pod Dušanovom vlašću .

za vreme svoje prve vladavine od 1815. do 1839. godine samo jednom posetio Carigrad i to uleto 1835. godine. Kao knez jedne vazalne turske provincije kakva je u to vreme bila Kneževina Srbija, Miloš je kontakte sa turskim vlastima uglavnom ostvarivao putem prepiske, misija i proputovanja viđenijih turskih političara kroz Srbiju . beratom iz 1830 ) u granicama koje je imala Karađorđeva Srbija ( hatišerifom iz 1833 ) .