uglavnom ne vladaju tim kategorijama. episteme , kao »političko umijeće« i »politička znanost«. Takvo imenovanje može biti neobično samo savremenom čitaocu koji ne

brojem 15. koja je formata 14 x 20.3 cm. episteme , objavljujući sve ono što bi predstavljalo dokumente umnosti i narodosne povesnice našeg naroda i jezika i što je

preko mašine u dinamičnu mrežu kulturalnih politika artikulacije i deartikulacije javnog prostora, javnih epistema i kolektivnih i individualnih identifikacija sa umetnošću u sinhronijskom i dijahronijskom smislu (1)).

da te ja to utešim? Mene da pojedeš, a? epistema prećutkuje u našoj savremenoj politici, kulturi, literaturi. Ima nečeg iritantnog u ćutanju koje prekriva našu

paradigma, kao alternativa socijalističkoj, zapravo je pseudonacionalistička mimikrija socijalističke episteme : ne uspevši da kreativno i modernistički aktivira simboličko bogatstvo nacionalne tradicije, ona je navukla

da su bili participijenti zapadnoeuropskog civilizacijskog i duhovnog kruga, kojega čini sklop kršćanstva, grčkog episteme i latinskog ius, u bunjevačkim narodnim poslovicama i izrekama se vidno nadaju momenti iz tog idejnog sklopa u etičkom

protivno strahovanjima mnogih kršćana, uopće ne živimo u ateističkim vremenima, ona su tek stvar budućnosti. epistema potpuno judeo-kršćanski organizirana, mi živimo, htjeli-nehtjeli, u judeo-kršćanskim klišejima, čak i kad ih

koje vi iznosite u vašim knjigama, a u skladu s kojima je istina proizvod jednog sistema isključivanja, jedne mreže ili episteme , koja određuje šta može a šta ne može biti rečeno.

(tape recorder). Akcenat ' električnog razdoblja ' počivao je na taktilnosti i akustičkom prostoru, predstavnicima episteme veoma različite od one koja je dominirala samo pola veka ranije, u kojoj je ' grafofonska ' igla zamišljana kao vrsta

istopolnih seksualnih odnosa, koja i geografski-kulturno varira. Kako se menjala bazična društveno-istorijska epistema , [ 10 ] percepcija homoseksualnosti je takođe prolazila svoju transformaciju. Ili se pak i sama homoseksualnost

ili medijski) uzdiže na viši rang i, zatim, s te visine, upliće u proceduru oblikovanja izvesne (filozofske) episteme . Smetnja je, po pravilu, veća ukoliko je data politička doxa uzdignuta na viši nivo moći. Kada interveniše u

(i zapravo: neprincipijelni, prvljavi) političar, kako bi pomalo (ali, koliko je to?) postao filozof? Ljubitelj episteme ? Odnosno: političke filozofije ili teorije?

misleći performativnu dimenziju politike filozofija i sama, htela-ne htela, postaje performativna. Znanje (ili: episteme ) o izvesnoj performativnosti, o grupisanju-koje-uspostavlja-stvarnost, najčešće, i samo pounutruje tu (

bi, ipak, bio prilagođen "konkretnim okolnostima" itd. Ne, on do filozofije ili do produbljene, doxom neopterećene episteme može da stigne, samo, istom onom linijom kojom filozof stiže do politike ili, što se svodi na isto, kojom se on angažuje.

Ćirić piše: Druga funkcija romana po autoru je istoriozofska. Danko Popović uzima na sebe rolu portparola rustikalne episteme , a za svoj roman ulogu krajputaša koji slavi podnetu žrtvu. Simbioza srpa, puške i države nudi se kao trojedinstveni