, retko ga govore. Osim Goranaca u okolini Prizrena ima i drugih islamiziranih slovenskih naroda, kao na primer Torbeša , ali oni su drugog porekla i istorije.

, maloazijsko pleme, koji žive mnogo južnije, i koji se odlikuju vrednoćom i trezvenošću. Pored toga ima Pomaka i Torbeša , koji predstavljaju poislamljeno mestimice na pola poarbanašeno srpsko stanovništvo. Pored ovoga ima po varošima i

u iseljeništvu nego u svojim maticama. Torbeši i druge manje zajednice. Odgovornost za budućnost islama i muslimana na Balkanu snose svi ovi narodi, a posebno

su takođe poznati pod imenom Torbeši, mada se oni u nacionalnom pogledu radije izjašnjavaju kao Muslimani (sam naziv Torbeš smatraju uvredljivim). Makedonskog su porekla, a islamsku veru primili su dolaskom Turaka na Balkan.

ukazuje i na posrbljavanje ovih albanskih struja kada su postale slabije, na Pešteru, u Crnoj Gori itd. [ 27 ] Tvrdi da su Torbeši pomuslimanjeni Mijaci. [ 28 ] Torbeši su Sloveni, etnička grupa koja je posle Balkanskih ratova i osvajanja

sličnim makedonskim, vere muslimanske, imena su im neslovenska, podvojeni su od albanskih suseda. Za razliku od Torbeša nisu tretirani delom većinskog stanovništva već se smatraju Muslimanima. Za razliku od drugih Muslimana oni nemaju

etničkom grupom. [ 67 ] Iza granice prema Crnom Drimu ima malo muslimanskog etničkog elementa podobnih makedonskim Torbešima , a u zabitom goranskom kraju nešto Gorana. Ove etničke grupe su delom poalbančene a opstanak im je teži budući da nemaju

broj Šiptara, koji žive na Kosovu i Metohiji.Radi se običnim falsiikatima, i ubrajanju, Goranaca, Turaka, Cigana, Torbeša , Aškalija,... u Šiptare Godinama se manipuliše cifrom od 2000.000 Šiptara, i šta će Srbija da radi sa njima. Vremena su

u bosanskoj muslimanskoj sredini brzo se asimiliraju i u cijelosti poistovjećuju sa Bošnjacima. Gorancima su slični Torbeši , koji žive po planinskim selima zapadne Makedonije, na području Male Reke i Velesa. Ima ih i po južnim skopskim selima,

, na području Male Reke i Velesa. Ima ih i po južnim skopskim selima, pa se cijela ta oblast nekad nazivala Torbesijom. Torbeši su dio nekadašnjeg mijačkog plemena koje nastanjuje sliv rijeke Radike, sa 23 sela, od kojih su najveća Galičnik i

može pouzdano reći koliko je prihvatanje islama odvojilo Torbeše od matičnog makedonskog etnosa. U svakom slučaju, Torbeši su sačuvali svoj jezik i govore kao i Mijaci galičkim dijalektom. U Makedoniji se susreće i jedan broj Bošnjaka

i Srba i poturčenjaka: Sefedina Pustinje, Šaćir bega Strezimira i dr, do pre 70 - 80 godina u Piškopeji je bilo oko 20 kuća Torbeša . To isto kazuju i ovi u Piškopeji. Ovde se zna da su do pre 80 godina hrišćani živeli u Starovecu, zaseoku Piškopeje, a u

. Poturčenjaci sami nikada se nisu nazivali Torbešima niti Kurkima Ne bi ni trpe li da ih ko tako zove. Torbeša (Kurkija) u pomenutim oblastima ima u hrišćana predanje dasu se poturčili, po jednima za torbu urde a po drugima za

drugima za torbu brašna, i da su po tome i dobi pi ime Torbeši Međutim po objašnjenju turskih književnih ljudi, [ 61 ] ime torbeš dolazi od persijske reči torbekeš što znači u bukvalnom smislu torbar torbarenje (hausieren). Prema ovome ime torbeš

torbeš dolazi od persijske reči torbekeš što znači u bukvalnom smislu torbar torbarenje (hausieren). Prema ovome ime torbeš za po turčenjake u pomenutim oblastima dovodi se otuda što su se bavili torbarenjem prodavali po ulicama halvu, bozu,