suparnica-saveznica demokratske Atine, nije ni izdaleka imala spektakularno bogatstvo jonskih gradova. Još je Tukidid naglašavao da ako Sparta padne, nikome po njenim skromnim ruševinama neće biti jasno u čemu je bila njena moć.

Hrista. Tokom 461. ili 460. pre Hrista pobunio se libijski kralj Inar. Egipat je zahvatila velika pobuna, pa je prema Tukididu brzo gotovo celi Egipat bio u rukama Inara. Međutim nije bilo pobune van delte Nila. Inar je tražio pomoć od Delskog

bila usmerena na pobunu u Egiptu. To bi na neki način objasnilo nesmotrenu odluku Atinjana da ratuju na dva fronta. Po Tukididu izgleda da je cela flota koja je bila kraj Kipra poslana prema Egiptu.

. Tukidid . Fajn navodi brojne razloge zbog kojih bi Atinjani bili spremni da se angažuju u Egiptu, iako su u to vreme počeli da vode

dala u beg. Usledio je veliki pokolj nad Persijancima, sve dok se nisu sklonili u akropolj u Memfisu, zvan Bela tvrđava. Tukidid pominje da su Atinjani ovladali sa dve trećine Memfisa, a da su se Persijanci sklonili u treći deo zvan Bela tvrđava.

kaže da je cela ekspedicija trajala 6 godina. Od tih 6 godina 18 meseci su bili zauzeti opsadom Prosoptide. Tukididu Artakserks je poslao Megabaza da podmiti Spartance da napadnu Atiku, da bi tako naterali Atinjane da se povuku iz

već i periodu od nekoliko vekova pre tih sukoba, nisu toliko koliko Istorija Peloponeskog rata, potonjeg istoričara Tukidida . Herodot (otprilike 485. - 429. p. n. e.) se smatra prvim pravim istoričarom u istoriji. Njegovo delo, Istorije, koje

ratova i pretežno se odnosi na tom sukobu kao na sukobu Evrope i Azije. Istoričar koji je nasledio Herodota, Tukidid , se smatra prvim naučnim istoričarom dok istoričaru iz Alikarnasa nedostaje naučna vrlina koja je odlikovala

grešaka ne smatra pouzdan izvor Grčko-persijskih ratova. Herodotovu istoriju Grčko-persijskih ratova je nastavio Tukidid , gde je atinski istoričar opisao Atinsku ekspanziju na račun Persijanaca i stvaranje moćne Atinske pomorske države.

pristup, pa je u zapadnom svetu poznat kao otac istorije, kakvu danas znamo. Neki kasniji antički istoričari, poput Tukidida kritikovali su Herodota. Međutim Tukidid je sa svojom istorijom počeo tamo gde je Herodot stao, a to je bila opsada

otac istorije, kakvu danas znamo. Neki kasniji antički istoričari, poput Tukidida kritikovali su Herodota. Međutim Tukidid je sa svojom istorijom počeo tamo gde je Herodot stao, a to je bila opsada Sesta. Po tome je bilo očito da je Herodotova

, pa onda i ostrvo Skiros. Osvajanje Skirosa bilo je značajno, jer su oslobodili Egej pirata. Tukidid navodi glavne događaje između Druge persijske invazije i izbijanja Peloponeskog rata, ali ne daje nikakve

da je flota Delskog saveza imala oko 5.000 hoplita. Tukidid govori da je bilo 200 persijskih brodova i to je verovatno najpouzdaniji izvor. Plutarh spominje dva izvora. Po jednom

sporazum nije potpisan. Oni koji smatraju da nije bilo sporazuma pozivaju se na dva argumenta. Prvi argument je to da ga Tukidid uopšte ne pominje. Drugi argument je antički istoričar Teopomp, koji je smatrao da je sporazum bio falsifikat.

prema antičkoj literaturi je bila karakteristična odlika ovog vremena. Hesiod, Homer, Platon, istoričari Tukidid i Polibije, oratori Isokrat i Demosten, pisci tragedijâ i komedijâ i ostali eminentni predstavnici različitih