daje predstave po vecim vestima Vojvodine. Možda bi trebalo istaći da su prvi apostoli srpskog pozorišta bili upravo Vranjevčani , i da se kolevka srpskog pozorišta zaljuljala baš u Novom Bečeju. Nekoliko najvećih imena Srpske scene pocelo je svoj

¶ Vranjevčani to nisu želeli. Ipak do spajanja će doći posle Drugog svetskog rata 1946. kada će naselje dobiti novi naziv Vološinovo,

iskazivali i kod najviših vlaati. Mnogi od njih, smatrali da ona baš njima, treba da pripadne. Vranjevčani , činjenicu da su značajan trgovački izvozni centar banatskog žita znali da je, u to vreme, iskoriste.

porez na zemlju. Pobunjeni seljaci upali su u Opštinsku zgradu, uspeli da smene vlast, opljačkaju kasu itd. Buntovni Vranjevčani , posebno su bili kivni na senatora Nikolu Perića, zbog njegove upornosti prilikom ubiranja poreza, ali i opštinskim

. Prema jednom sačuvanom Izveštaju kaže se da je glavni krivac za podizanje bune bio sudac Bugarski, ali da su se i Vranjevčani kažnjenički ponašali. Meštani Vranjeva, takođe su zahtevali da se njihov senator Nikola Peić smeni, ali se opštinska

, radeći u ovoj Fabrici, obezbeđivale, kakvu takvu socijalnu egzistenciju. vranjevčani nisu želeli da se Vranjevo i Novi Bečej spoje tridesetih godina dvadesetog veka?

život ove dve opštine čini jedinstvenu celinu, navodeći činjenicu da postoji zajednička pijaca u N. Bečeju, da je Vranjevčani nemaju, da se sve trgovine mešovitom robom naleze u N. Bečeju, sem nekoliko manjih bakalnica u Vranjevu. Kao argument

manjih bakalnica u Vranjevu. Kao argument za ekonomsko jedinstvo. Udruženje je navodilo i činjenicu da su viđeniji Vranjevčani osnovali žitni magazin blizu obale Tise, a svoj novčani zavod pod nazivom Vranjevačka srpska štedionica d. d. u N.

nalažu da se u Vojvodini naše opštine u kojima imamo većinu ne zapostavljaju, već unapređuju. Kao argumentaciju Vranjevčani su navodili i različitost statusa ova dva naselja kroz istoriju. Naime, Novobečejci su uglavnom bili kmetovi

u Vranjevu da se utiče na stanovništvo, argumentom da bi ovo spajanje bilo od državnog interesa. Vranjevčani su podnačelniku odgovorili da ni jedan njihov građanin neće prihvatiti rešenje spajanja. Kraljevska banska uprava

opština. I pored svih ovih argumenata i insistiranja Novobečejaca kod najviših organa tadašnjih vlasti Vranjevčani su ostali odlučni pri svojim stavovima. Sledeće, 1933. Kraljevska banska uprava još jednom je pokušala da utiče na

u apsolutnoj većini bilo srpsko, i to naseljeno graničarima iz nekadašnje razvojačene Potisko-pomoriške granice. Vranjevčani kao vredni i bogati domaćini su živeli ceo vek u okviru Velikokikindskog dištrikta, ali bili su i trgovci

akademik dr Pavle Ivić, zahvali dedi i obeća mu da će ova anegdota biti sačuvana u Srpskoj akademiji nauka i umetnosti. VRANjEVČANI ¶

Pavle Ivić, zahvali dedi i obeća mu da će ova anegdota biti sačuvana u Srpskoj akademiji nauka i umetnosti. Vranjevčani su vredni i štedljivi ljudi. Koliko su štedljivi može se videti na primeru jednog od Vizarovih, koji je imao čak 300

i po tome što je jednoj rođaki, kad mu je pokazala nov nameštaj i rekla cenu, rekao: O, maj, ta to je dva lanca dobre zemlje Vranjevčani nisu štedljivi u svatovima i kad se kere, kad im tamburaši nađu žicu. Onda ne žale ni lance ni novce.