. On uskoro preseli svoje sedište u Moravsku oblast, u grad Kruševac. Čestitom knezu velike nevolje zadavaše Nikola Altomanović , koji napadaše na njegove oblasti. Jednom prilikom Altomanović pozva kneza Lazara na pregovore i to bez oružja i kada

. Čestitom knezu velike nevolje zadavaše Nikola Altomanović, koji napadaše na njegove oblasti. Jednom prilikom Altomanović pozva kneza Lazara na pregovore i to bez oružja i kada mu Sv. Knez na veru Božju dođe na razgovor, onda ga jedan od

željezno oružje da mu zada smrtonosnu ranu. Posle toga, knez Lazar sklopi savez sa bosanskim kraljem Tvrtkom i pobedi Altomanovića . On pod svoju oblast uključi Hercegovinu i Banat, te tako postade u Hristu Bogu blagoverni i samodržni gospodar

i Uroša Nejakog. Sve do polovine XV veka rudnička kovnica je radila pa su iz tog vremena poznati novci župana Nikole Altomanovića , kneza Lazara Hrebeljanovića i despota Stefana Lazarevića Velikog. Vladar koji je poslednji kovao novac u rudničkoj

Lajoša I (1342 1382) koje je predvodiomačvanski ban Nikola Gorjanski Stariji u njoj opsele velikog župana Nikolu Altomanovića (1366 1373). Posle kraće opsade, uz pomoć topova i opsadnih sprava, Nikola se predao i tu je po naredbi Stefana Musića (

. Svoj najveći procvat Prijepolje doživljava polovinom XIV veka kada ovom oblašću upravlja veliki župan Nikola Altomanović . Krupne promene nastaju polovinom XV veka kada ova teritorija i Srbija potpadaju pod tursku vlast. Padom pod tursku

je obuhvatala današnju Centralnu Srbiju sa sjedištem u Kragujevcu). Protiv njega se još jedino pobunio župan Nikola Altomanović . Knez Lazar, da bi ga porazio, ulazi u savez sa kraljom Tvrtkom i tako i on biva ugušen.

kupa u našoj zemlji, sa ostacima istoimenog srednjevekovnog grada (1325. g.) prestonicom velikog župana Nikole Altomanovića . Rudnik privlači mnogobrojne turiste i izletnike, a sa njega se pruža nezaboravan pogled na celu Šumadiju.

najpre bio u okviru "države" humskog kneza Vojislava Vojinovića, kratko vreme ga je držao njegov sinovac župan Nikola Altomanović , a na kraju je pripao Brankovićima. Ali nema pomena da je Jeleč u vreme raspada srpskog carstva služio velikašima kao

Drine, pružala ce oblast moćnoga velikaša Vojislava Vojinovića, koju po njegovoj smrti [ 1363 ] nasleđuje Nikola Altomanović . U Zeti ce od šezdesetih godina ojačavaju Balšići. Između Lazara i Nikole Altomanovića nema prijateljstva; sukob je

smrti [ 1363 ] nasleđuje Nikola Altomanović. U Zeti ce od šezdesetih godina ojačavaju Balšići. Između Lazara i Nikole Altomanovića nema prijateljstva; sukob je rešen porazom Altomanovića [ 1373 ], što pogoduje ne samo uzdizanju Lazara nego i usponu

godina ojačavaju Balšići. Između Lazara i Nikole Altomanovića nema prijateljstva; sukob je rešen porazom Altomanovića [ 1373 ], što pogoduje ne samo uzdizanju Lazara nego i usponu još jednog, za potonji razvoj događaja važnog roda

. Veliku brigu zadavalo mu je držanje ugarskog kralja Žigmunda. Ranije, Lazar je jedno vreme, pritešnjen od Nikole Altomanovića , pristajao da bude ugarski vazal, ali se posle Lajoševe smrti, s Tvrtkom zajedno, stavio na stranu Žigmundovih

, povest Nemanjića, i ostalih srpskih srednjevekovnih dinastija (Hrebeljanovića, Mrnjavčevića, Vojnovića - Altomanovića , Kosače i Balšića), stavljajući čak u grb Nemanje sve grbove ostalih jedinica jugoslovenskih, a među njima i grb

sa sinom Markom, juna meseca, došao s vojskom pod Skadar, da odatle, s drugim saveznicima, deluje protiv Nikole Altomanovića . Ma kako kratak taj bi pohod, s povratkom u Maćedoniju, imao trajati najmanje do kraja leta. Ali, s druge strane, jedan