okupaciji. Među n »ima su se nalazili i neki ugledni zemljoposjednici iz Hercegovine. [ 4 ] Prve veće grupe došle su iz Korjenića , te iz srezova Livno, Travnik, Mostar, Trebinje i Stolac. [ 5 ] Izgleda da su se mnogi doseljenici našli u Skadru

sam vjeru ufatio s Mušovićem Osman-kapetanom i njegovim ljutijem Nikšićem, a kad oni na me udrit neće, ne bojim se mrtva Korjenića ni lukara iz grada Trebinja. "Opet vila odgovara Marku:" Zla je vjera u Turčina, Marko "Nego Marko ne obrati glave, već

, [ 119 ] o Kosićima kako su doselili 1687. iz Komana a prvi Đuro Vujadinov, [ 120 ] o Radanovićima da su došli 1692. iz Korjenića , [ 121 ] o Lepetićima da su stigli 1692. a prvi Ćetko Lepeta, [ 122 ] o Prlainima da su doselili 1692. a prvi Miloš, [ 123 ]

da su u Kamenom od 1687. a doselili iz Bjelopavlića, te da su prvi stigli Rade i Milija, [ 128 ] o Radojevićima da su iz Korjenića 1692, [ 129 ] o Remetićima neodređeno svršetkom 17. vijeka a prvi Damjan Remetić, [ 130 ] i o Mandićima da su porijeklom iz

inžile, da nam učiš jezam i trećate, bez šta Turci umrijet ne mogu ni kavura dobit na mejdanu. Pokupi mi Stoca i Trebinje, Korjenića i ravnu Rudinu; usput uzmi krvave Nikšiće, a nikšićke krvave gazije, e nam bez njih tamo puta nije. Hajde, adžo, s

dalje, kojim se obavljao saobraćaj dok su nedavno izgrađeni kolski put i željeznička pruga od Trebinja do Nikšića. Oko Korjenića su Trebinjsko polje, Bilećke rudine i plemena Zupci, Grahovo i Banjani. Prema njima Korjenići imaju svoje utvrđene

na Vranj prodo. Prema Bilećkim rudinama je visoko brdo Glumina, koje odvaja rudinska sela Vrbno i Dubočane od Korjenića . Granica prema tim selima počinje od Mlinice na Trebišnjici, penje se na Osoje, pa na Vilište, na Međeđu kamenicu pod

Gradine na Anđa Gradinu, odande na Krilo i spušta na Mlinicu kraj Trebišnjice, s druge strane Glumine. Korjenića deli granica koja vodi kroz Aljaševo točilo, kod Trebišnjice, na Kokotovića Gradinu, pa preko Oble glavice i Zelenika

, Paklenu glavu, Veliku borovu glavu, a odande na Milakov osijek u planini Bijeloj gori. Korjenića . S njim se Korjenići dodiruju svojom planinom i selinom na dugoj liniji koja je ujedno i granica Crne Gore i Hercegovine

. Ovu granicu odredili su strani konzuli po Grahovcu (1858), kad je Grahovo pripojeno Crnoj Gori, a po iskazu glavara Korjenića i Grahovljana. Na pitanje koizula, izjavio je 4 - og avgusta 1858. godine grahovski vojvoda Anto Daković, da je stara

Na pitanje koizula, izjavio je 4 - og avgusta 1858. godine grahovski vojvoda Anto Daković, da je stara granica Grahova i Korjenića bila: počev od Jastrebice pa na Begova korita, onda preko Šuplje grede granica silazi u dolinu Zaslapa, prolazi pored

, na Ilijino brdo, odande na Skorča goru i preko Bara Malog Bovanića ide do Velikog Bovanića, gde je tromeđa Grahova, Korjenića i Banjana. Vojvodinu izjavu ispravio je i dopunio na jednom delu granice grahovski kapetan Pajo Kovačević koji je

da o tome ne može biti govora, već da Grahovo mora pripasti Crnoj Gori, Ali beg i Hamza su izjavili: da je tromeđa Korjenića , Grahova i Zubaca vrh Gubova glavica u vencu Jastrebice; da odatle granica silazi na pašnjak Nenovo polje, koje

, na najudaljeniji njegov vrh od Klobuka i ide na Bijelu Kamenicu, pa na Pištalicu, izvor u Skorča gori, gde je tromeđa Korjenića , Grahova i Banjana.

Bijelu Kamenicu, pa na Pištalicu, izvor u Skorča gori, gde je tromeđa Korjenića, Grahova i Banjana. Korjenića i Grahova, kako su je tada konzuli odredili, počinje od Troglava u planini Bijeloj gori, gde je tromeđa Korjenića,