prvu bogomolju krstjana. Njega je ugarski kralj Emerik prijavio kod pape Inoćentije III i papa, pošto je u Evropi, njegovim blagoslovom, stradalo oko

po Evropu, te je od pape zatražio titulu kapetana krstaškog rata koji će papa Inoćentije VI podići protiv Turaka. Skriveni cilj ovog predloga je osvajanje

, centar hrišćanskog sveta i sedište papstva ubrzano tone u propast. Papa Inoćentije VIII je na samrti, crkva je prožeta korupcijom, a papski presto svi

, bilo je mogućno samo kroz veru, a ne kroz državu. Već je veliki i učeni papa Inoćentije III na saboru u našoj Duklji izjavio godine 1199 da crkva i država ne idu

broju svetaca, kraljeva i papa, naročito onima iz 11. i 12. veka. Papa Inoćentije Četvrti (1243 1254) je prvi papa za čiji se grb pouzdano zna da je

u Carigradu 1204. godine, stanje raskola praktično je zapečaćeno. Papa Inoćentije III, koji sebe nazivaše "Hristovim zamenikom ", nije učinio ništa da

koji govore o tom događaju, nisu mu nikako pridavali političke motive. Papa Inoćentije III, koji je pred očima imao samo crkvene interese, bio bi pristao da

, posebno u Rimu, gde su glumci optuživani za vređanje Svetoga grada. Papa Inoćentije XII, pod snažnim pritiskom najreakcionarnijeg dela građanstva i

napadne hrišćanski grad. Svakako je Zadar bio razrušen i osvojen. Papa Inoćentije III ekskomunicirao je Mlečane i krstaše koji su sudelovali u osvajanju

1201. godine, čime je Zadar sve do 1204. godine ostao bez nadbiskupa. Papa Inoćentije III pokreće četvrti krstaški rat za oslobođenje svete zemlje u kome

. godine, našli utočište pod okriljem crkve bosanske i bana Kulina. Papa Inoćentije III povodom toga piše ugarskom kralju Emeriku 11. oktobra 1200:

glavnim komandantom hrišćanskih snaga koje će učestvovati u tom ratu. Papa Inoćentije VI nije pokazivao suviše zainteresovanosti, ali je ipak u leto 1354.

, pa je venčanje obavljeno bez papinog pristanka. Ipak, nešto kasnije papa Inoćentije IV pruži oprost i tako osnaži ovaj brak. Uz Elizabetu ban Stevan II je

bio poznat i van granica Srbije, vidi se iz toga što se tokom 1355. godine papa Inoćentije VI obraća despotu Dejanu tražeći od njega podršku pri stvaranju unije

u dvoje, Rim nije bio sklon da to do kraja primi i u crkvenom pogledu. Papa Inoćentije I ovlastio je 412. god. solunskog episkopa da vodi brigu o crkvi i rešava