i kineskih dinastije, počev od Hana (ideologija opisana u raznim "Ogledalima prinčeva "). Prema tome, Poštovani, Romejsko carstvo (od 17 - tog veka u literaturi se označava kao Vizantija) je Evro-azijska imperija: geografski, simbolički (

ranom zapadnjačkom feudalizmu, kao i ustrojstvu država kao Kijevska Rusija i srednjovekovna Poljska i usvajali romejsko shvatanje države, najbelodanije prikazano u "Kormčiji" (" Krmaroševoj knjizi ") svetoga Save Toliko o obrazlaganju

i Srbija... Srbija ne baštini vrednosti zapadne civilizacije kao, na primer, Belgija. Srbija u velikoj meri baštini romejsko (vizantijsko) nasleđe. I to je, takođe, neko civilizacijsko nasleđe.

prestonicu iz Rima u "novi Rim ". Romejsko carstvo je tako zasoljeno judeo-hrišćanstvom, uključujući i antičku kulturu i rimsko pravo, ali nadasve i duhom

države. Romejsko carstvo (Romanija). Vizantinci su sebe nazivali Romejima (Rimljanima), tek posle ovoga dolazile su nacionalne

je na pomenutoj opeki, uz crtež reke i grada, zapisao: Romejsko carstvo i onoga koji je ovo napisao, Amin..

od vizantijskih vremena, tj. i prije i poslije Sv. Jovana Vladimira, što potvrđuje i samo ime Rumija (Rum - Romej - Romejsko carstvo, kako se izvorno zvala Vizantija; Turci i danas zvanično zovu Carigradsku Patrijaršiju, ne grčka, nego Rum -

savremenog Menandra Protektora, što se nadao "da će naći zemlju punu bogatstva, pošto su pre Sloveni opljačkali romejsko područje, a njihovo nije niko drugi od ostalih naroda. "Avari, s grčkim izaslanikom, i s vojskom od 60.000 oklopnika,

, a njihovo nije niko drugi od ostalih naroda. "Avari, s grčkim izaslanikom, i s vojskom od 60.000 oklopnika, pređoše na romejsko područje i preko današnje severne Srbije i Bugarske, zaobilaznim putem, stigoše na donji Dunav. Prešavši reku u

imaju pravo da biraju i same da potvrđuju prvog među episkopima na određenoj teritoriji. Ohridski arhiepiskop je u romejsko (vizantijsko) doba zaista bio vrlo značajna ličnost u Carigradskoj (Konstantinopoljskoj) Patrijaršiji: on je bio

1354 - zakon je jači i od volje vladara. Prerana smrt 1355. sprečila je cara Dušana da stvori državu koja bi zamenila Romejsko (Vizantijsko) carstvo, oslabljeno turskom najezdom, čiju je opasnost car Dušan najbolje osetio, te pokušao da sa

ostaje kao temeljni oslonac da bi ovakvo društvo moglo preživeti privremene krize. Zahvaljujući ovakvom predanju, Romejsko carstvo, sa svim njegovim slabostima opstalo je 1000 godina, pouzdano čuvajući mnoge svoje institucije, od kojih je

. Od vremena cara Konstantina osobiti značaj je stekla Carigradska crkva, zato što je Carigrad bio prestonica velikog Romejsko - vizantijskog carstva. Carigrad je vremenom duhovno rodio i prosvetio svetlošću Evanđelja mnoge okolne narode,

, recimo, sigurno ne pripada takvom svjetonazoru. romejsko , vizantijsko i balkansko nasljeđe, onda govorimo o nacionalnim verzijama, recimo, balkanske epske poezije, ali ona

) s pravom je Rimska imperija, barem njen Istočni dio, bila poistovjećivana sa Grcima. Posledično tome i sve što je bilo romejsko , tj. rimsko, na Istoku, naši preci su poistovjećivali sa Grcima. Tako su nastali toponimi: grčka crkva, grčka gradina