na njegovim antimikrobnim, imunostimulativnim i antizapalenjskim osobinama kao i na sposobnosti da inhibira tromboksan , stimuliše epitelizaciju i produkciju makrofaga.

adherišu na ogoljene subendotelijalne strukture. Dolazi do degranulacije trombocita sa oslobađanjem ADP i tromboksana , što pokreće dalju agregaciju. Adherirani trombociti se stabilizuje pomoću fibrina stvarajući tromb koju čine

trombocita vodi formiranju slobodne arahidonske kiseline, koja može biti transformisana u prostaglandine, kao i tromboksan A2, jedan od najmoćnijih vazokonstriktornih i trombocit-agregirajućih supstanci koje su poznate, ili u

koji se nalazi skoro u svim tkivima i učestvuje u pretvaranju arahidonske kiseline u protektivni prostaglandin i tromboksan .

, diuretičnu i sedativnu aktivnost, a inhibira i aktivnost ciklične AMP-fosfodiesteraze, inhibirajući formiranje tromboksana A2 i prostaglandina I2, čime utiče na prenošenje signala u inflamatornom procesu.

(transport, konverzija u druge metabolite, skladištenje i ekskrecija), prekurzori su za sintezu prostaglandina, tromboksana i prostaciklina (hormonima sličnih supstanci). Uloga masti u organizmu je da obezbeđuju energiju i energetsku

John Robert Vane je 1971. godine svojim eksperimentima pokazao da Aspirin sprečava stvaranje prostaglandina i tromboksana . Na ovaj način otkriven je mehanizam delovanja Aspirina, nakon više od 70 godina njegove upotrebe. Za ovo otkriće,

supstancija. Aspirin ireverzibilno inhibira ciklooksigenazu, te na taj način sprečava stvaranje prostaglandina i tromboksana . Ovo je odgovorno za njegov poznat antiinflamatorni, analgetički i antipiretički efekat. Međutim, njegova

i antipiretički efekat. Međutim, njegova antikoagulantna sposobnost, koja nastaje zbog izostanka stvaranja tromboksana neophodnog za agregaciju trombocita, tek u ovom periodu počinje da se otkriva. Pojavljuju se epidemiološka

da uspori zgrušavanje krvi. Beli luk ima sličan biološki mehanizam kao aspirin, dovodi do blokiranja supstance tromboksan , koja otežava slepljivanje trombocita, što je najvažniji korak u formiranju tromba. Tri češnja belog luka mogu

mišića krvnog suda kao odgovor na oštećenje i vazokonstriktornih supstanci iz povređenog tkiva i krvnih pločica npr. tromboksan A2, serotonin

(EDRF), prostaciklin, bradikinin, acetilholin. U vazokonstriktore ubrajaju se: endotelin, angiotenzin II, A2 tromboksan [ 4,5 ]. U fiziološkim uslovima endotel ima protektivnu ulogu: prevenira atheziju cirkulišućih trombocita i

inhibira enzim ciklooksigenazu, koja učestvuje u sintezi prostaglandina (medijatora u procesu zapaljenja), i tromboksan .

inhibiraju aktivnost enzima ciklooksigenaze u trombocitima, a time i sintezu proagregacionih prostaglandina i tromboksana , ali ne i prostaciklin u zidu krvnog suda, koji deluje vazodilatatorno i antiagregaciono. Budući da su trombi u

fosfolipazu A2 koja katalizuje prvi stepen sinteze tzv. medijatora upale, a to su leukotrieni, prostaglandini i tromboksani .