. Pronađene su statuete ovog psa prave dlake u grobu iz vremena vladavine Ramzesa II. Takođe ga je opisao grčki geograf Strabon oko 150. godine pre n. e.

Aleksandra Velikog, Aleksandrije Eshate, najistočnijeg grada nazvanog po velikom osvajaču. Antički istoričar Strabon potvrdio je da su oko 220. godine granice Baktrije doprle do zemlje Seresa. Ovaj naziv izveden je od grčkog naziva za

trojanskih bogova u njemu. Venete pominje i Herodot u svojoj Istoriji i njihov lučki grad Eneju u Makedoniji. Strabon u svome delu Geografija, smatra da su Veneti bili najznamenitije pleme Paflagonije, a gramatik Demetrij Skepijski ih

grad na centralnom Balkanu koji je bio poznat po rudnicima srebra, a koji pominje antički geograf, filozof i istoričar Strabon ne navodeći njegovu tačnu lokaciju.

u drugačijem značenju od pretpostavljenog pominje povesničar 18. veka Anton Gotlib koji od kasnoantičkog pisca Strabona preuzima navod po kojem je u zemlji Sarmata, u današnjoj južnoj Rusiji, postojala životinja po imenu kolos; bila je

. Tehnologiju građenja akvadukta Rimljani su najverovatnije preuzeli od Grka kako to tvrdi rimski istoričar strabon . O akvaduktima je napisano celo jedno književno delo za vreme imperatora Nerve, a napisao ga je Sekst Julije Frontin (

Tamoanman predstavljali crtežom slomljenog drveta. Strabon i drugi) jasno proizilazi da je neki deo znanja spašen. Kako? Očigledno je da su manje, zatvorene grupe ljudi postale

s Grcima i Italicima. U 6. veku pre naše ere osnovali su državu koja se sukobljavala s Tribalima i Ardiejima. Istoričar Strabon navodi da su Autarijati nekada bili najjače ilirsko pleme, ali su ih kasnije potisnuli Kelti. Po njima su verovatno

smatraju se za najugodnije žrtve besmrtnim bogovima, a ako nema dovoljno takvih ne preza se ni od smaknuća nevinih. Strabona su zanimali druidi: Generalno govoreći, među galskim narodima postoje tri vrste ljudi koji su izuzetno poštovani:

već spremne za borbu odgovore od rata; njima je posebno u slučajevima ubistva prepušteno donošenje presude... Strabon piše da su Kelti ranije žrtvovali osuđenike: Međutim Rimljani su ukinuli ove običaje, kao i sve što je u vezi sa

sa višim silama. Jezera i rečni tokovi takođe su se koristili za žrtvovanje dragocenih predmeta bogovima. Strabon o tome piše:... Kao Posidonije, i mnogi drugi rekoše da je zemlja Galija bogata zlatom i, pošto je stanovništvo bilo

se da je antički grad na čijem se iskopavanju na lokalitetu "Kale" radi, Damastion koga spominje antički istoričar Strabon kao najseverniji grad u carstvu Aleksandra Velikog, a za koji se smatralo da je izgubljen.

podatke o njihovoj religiji i mitologiji. Kasniji grčki i rimski autori (Plinije Mlađi, Pomponije Mela, Apijan, Strabon , Diodor i dr.) opisuju ilirske zemlje i sukobe pojedinih ilirskih plemena sa susedima i Rimljanima, ali ni oni ne

, gde se tačno nalazila, kada i kako je uništena, koliki je bio fond, spominju se pored ovog pisma još i: rimski geograf Strabon , rimski istoričari Amijan Marcelin i Dion Kasijus, Seneka koji se možda poziva na izgubljen tom Livijeve Istorije

više idu uz strogi i racionalni rimski duh, nego pergamska maštovita alegorijska tumačenja i teorija anomalija). Strabon je 20. g. bio u Aleksandriji i uprkos detaljnom opisu grada, palata i muzeja, kod njega nema ni pomena o biblioteci: da li