delove Iberijskog poluostrva Senat je podelio na dve velike celine: Hispaniju Ulterior i Hispaniju Citerior . Ove dve provincije obuhvatale su istočnu obalu Iberijskog poluostrva. Severozapadna granica

obalu Iberijskog poluostrva. Severozapadna granica Hispanije Ulterior bila je reka Gvadalkivir, dok je Citerior obuhvatala istočnu mediteransku obalu da bi kasnije bila proširena i tada je obuhvatila i dolinu donjeg

obalu da bi kasnije bila proširena i tada je obuhvatila i dolinu donjeg Ebra. Glavni grad Hispanije Citerior je bila Nova Kartagina ( danas Kartahena ), a Ulterior Korduba ( danas Kordoba ). Senat je svake godine slao

poluostrvo bilo je poprište višestrukih sukoba između Rimljana i keltiberskih plemena u Hispaniji Citerior i luzitanskih plemena u Hispaniji Ulterior. Tit Sempronije Grah Stariji, upravitelj Hispanije Citerior

Citerior i luzitanskih plemena u Hispaniji Ulterior. Tit Sempronije Grah Stariji, upravitelj Hispanije Citerior , bio odlučan vojskovođa, međutim, pored ratničkih, koristio je i svoje diplomatske veštine, te je uspeo

ratnih operacija ističu rat protiv Virijata u Hispaniji Ulterior i rat protiv Numancije u Hispaniji Citerior . Sukobi između 155. i 133. pre n. e. ( godine pada Numancije ), predstavljaju ujedno i prekretnicu u

i sačekao priliku da napadne Luzitance i da povrati izgubljene insignije . Citerior , narod Bela, jedno od plemena koje je potpisalo sporazum sa Titom Sempronijem Grahom 178. pre n. e. ,

da ih se drži samo dok to bude bilo u skladu sa rimskim interesima. Senat je onda na mesto pretora Hispanije Citerior poslao konzula Fulvija Nobiliora. Segedanci su pred neposrednom opasnošću sklopili savez sa jednim od

152. godine p. n. e., na mesto pretora Hispanije Ulterior bio je poslat Marko Atilije, dok je u Hispaniju Citerior , umesto Nobilija, bio poslat konzul Marko Klaudije Marcel s ciljem da se poveća vojni pritisak u Hispaniji

po nemilosrdnom odnosu sa starosedelačkim stanovništvom konzul Licinije Lukul je bio poslat u Hispaniju Citerior , a pretor Servije Sulpicije Galba u Hispaniju Ulterior. Obojica su bili rešeni da po svaku cenu skrše otpor

( danas, Karmona ), a zatim se uputio na jug, u Konistorgis, gde je proveo zimu . Citerior , Lukul je 151. godine bez jasnog razloga napao teritorije Vaceja i pobedio ih u blizini grada Kauke ( danas

nad Titima i Belima, preko Sijere Morene, prešao u Karpetaniju, najbogatiju i najplodniju zonu Hispanije Citerior , nateravši rimske trupe na povlačenje širom provincije. Ovakvo stanje trajalo je do 146. p. n. e., kada je u

ne javljaju se kod Apijana već isključivo u drugim izvorima iako su po svoj prilici bili pretori Hispanije Citerior . Ciceron navodi da je bliski prijatelj Scipiona Emilijana, Gaj Lelije, tokom svog mandata 145. g. p. n. e.

mandata 145. g. p. n. e. porazio Virijata, dok Flor i Orosije pominju Kludija Unimana kao pretora Hispanije Citerior koji je pretrpeo poraz od Virijata, kao i njegov naslednik, Gaj Nigidije, koga spominje Aurelije Viktor .

pisaca. Virijat je u tom momentu držao pod kontrolom veliki deo Hispanije Ulterior i jug Hispanije Citerior . Ali, počev od 145. g. p. n. e., događaji su krenuli drugačijim tokom, što će biti od ključne važnosti za