u Kancelariji, Crkvene opštine Markovac i Banatsko Novo Selo u sastavu Rumunske pravoslavne crkve Eparhije Dakija Feliks.

Vizantija, čiji je centar bio Konstantinopolj. Norik, zajedno sa Recijom, Panonijom, Dalmacijom, Mezijom i Dakijom , bili su uključeni u sastav velike oblasti Ilirije. Ovde se već nije širila kultura Italika, već kultura vizantijskog

širokim prostorima Podunavlja. Zato su sve žitelje svojih provincija zvali prema nazivu tih provincija. Za njih su u Dakiji živeli Dačani, u Trakiji Tračani, u Panoniji Panonci, u Iliriji Iliri itd. Svi ostali žitelji van rimskih provincija

joj je dodelio naziv pia fidelis (odana i verna); učestvovala je u Dačkim ratovima i možda je ostala kao deo garnizona u Dakiji ; verovatno je pratila Trajana u Parćanskom pohodu, a vratila se sa Hadrijanom na Dunav; od oko 120. godine bila je

). Posle učestvovanja u Parćanskom ratu Lucija Vera (162 - 166. g), bila je prebačena u Potiasu (lat. Potaissa) u Dakiji 167. ili 168. godine. Kada je Dakija severno od Dunava bila napuštena 274 / 275. godine vratila se u Eskus kao garnizon

ratu Lucija Vera (162 - 166. g), bila je prebačena u Potiasu (lat. Potaissa) u Dakiji 167. ili 168. godine. Kada je Dakija severno od Dunava bila napuštena 274 / 275. godine vratila se u Eskus kao garnizon novoosnovane provincije Priobalne

severno od Dunava bila napuštena 274 / 275. godine vratila se u Eskus kao garnizon novoosnovane provincije Priobalne Dakije (lat. Dacia Ripensis).

Drugom dačkom ratu, a verovatno i u Prvom, postajući deo prvog dačkog garnizona, sa stalnom bazom u Apulumu. Kada je Dakija preko Dunava napuštena 274 / 275. godine ova legija je prebačena u Raciariu (lat. Ratiaria) u novoj provinciji

Dunava napuštena 274 / 275. godine ova legija je prebačena u Raciariu (lat. Ratiaria) u novoj provinciji Priobalna Dakija (lat. Dacia Ripensis).

most je bio monumentalna građevina na reci Dunav u delu gde protiče kroz Đerdapsku klisuru i spajao je Gornju Meziju i Dakiju (današnju Srbiju i Rumuniju) za vreme Rimskog carstva. Most je izgrađen po naredbi rimskog cara Marka Ulpije Nerva

cara Aurelijana (270 - 275) kad su Rimljani pod navalom varvarskih plemena morali da napuste tadašnju provinciju Dakiju . Drugi izvori govore da je porušen 20 godina nakon izgrdanje po naređenju cara Hadrijana (117 - 138) što je manje

20 godina nakon izgrdanje po naređenju cara Hadrijana (117 - 138) što je manje verovatno jer su Rimljani još vladali Dakijom , a neki, opet, veruju da se raspao mnogo kasnije, pod uticajem vode.

pronađena je većina ukradenih predmeta, čija vrednost iznosi oko 105.000 dinara. Dakiji . Otac mu je bio običan seljak, a majka varvarka. Galerije je u mladosti čuvao stoku, zbog čega je dobio nadimak

, prestola sv. apostola Andronika, a Sirmijska episkopija u to doba je obuhvatala obe Panonije, Gornju Miziju i Gornju Dakiju . Apostolska delatnost svete braće i njihovih učenika, iz središta njihove delatnosti u Panoniji i Moravskoj, lako se

Koloseuma, ubijeno je između pet i deset hiljada životinja; 11.000 je umrlo u areni povodom Trajanovog osvajanja Dakije . U doba Avgusta, u 26 venationesa ubijeno je 35.000 životinja.