postupka drugih pisaca. Ako se oslonimo na tumačenje porekla reči glosolalija u rečniku M. Vujaklije (glossa - jezik, laleo - tepati), onda mirne duše

piščeve) proze "[ 15 ]. Prvi deo knjige zaista može da se pročita u ključu glosolalije kao osobene pojave religioznog ushićenja. Međutim, u Povestima

verujućih (DAp 2,4). Za događaj Pedesetnice usko je vezan doživljaj glosolalije , govor nepoznatim jezicima, ili razumevanje stranih jezika.

piše autor Kolača, Obmana, Nonsensa, izumitelj Prički, sastavljač Glosolalije , ali piše na novi način. Nestaje raskalašnog plesa reči, kada spajanje

igre zavođenja iz Prički glosolalijom-tepanjem Jeziku. Baš zato glosolalija mogla bi da bude sasvim adekvatno ime za tekst, koji predviđa široki

pustinjskih otaca, do negativne teologije, čak do prahrišćanske glosolalije nije toliko dalek kako se to čoveku današnje kulture može činiti. Bal

zbirku starih i novih priča, svi su tekstovi ujedinjeni konceptom glosolalije koja bi se takođe mogla tretirati kao žanrovski, ali barem

ushićenja. Međutim, u Povestima različnim naći ćemo tragove druge glosolalije - strasti za govorenjem stranim (i tuđim) jezicima kao još jedne odlike

: lirske, epske, no najviše neizrecive (priče), Novi Sad 1997; Glosolalija (izabrane i nove priče), Novi Sad 2001; 2007 (2, dopunjeno izdanje);

i teatralnost prodiru u muzičke strukture (Kagelova Anagrama ili Glosolalija Ditera Šnebela). Suprotno tome, ima nekoliko kompozicija u kojima