Sreo se sa velikim knezom Petrom na obali Paganije, gde je vladar Raške pregovarao o savezu sa Vizantincima . Klonimirović iz loze Vlastimirovića se vratio iz bugarskog zarobljeništva i ponovo osnovao Rašku 931, priznajući Vizantiju kao vrhovnog vladara. Nakon smrti kralja Krešimira 945. izbio je građanski rat zbog nasleđa hrvatske krune, pa su Neretljani osvojili strva Kaza, Vis i Lastovo. Neretljani su tvrdoglavo odbijali da se ostave piratskih navika, pa je mletački dužd Pjetro III Kandijano 948. poveo flotu od 33 galije protiv njih, napavši u dva talasa. Oba vojna pokušaja nisu uspela

Gradina u Postenju utvrđenje na Pazarištu je početkom X veka bilo u posedu Bugara koji su, prema podacima iz knjige vizantijskog cara Konstantina VII Porfirogenita De administrando imperio, osvojili Rašku oko 924. godine. Bugarski han Presijam ( 836 - 852 ) je tri godine ratovao protiv kneza Vlastimira, a tokom vladavine njegovih sinova, Mutimira, Strojimira i Gojnika, bugarski han Boris ( 853 - 888 ) je napao Srbiju, ali je teško poražen . Klonimirovića ( 927 oko 950 ) obuhvatala Rašku, Bosnu i Travuniju, a središte te države je bilo u gradu Rasu. Nakon pada Bugarskog carstva, 971. godine, utvrđenje ponovo postaje deo Vizantije. Nakon tog događaja Srbija je počela da slabi i priznala je vizantijsku vlast, a potom i ušla u sastav države cara Samuila. Nakon sloma te bugarske države Srbija je ponovo priznala vrhovnu vlast Vizantije, a kratko vreme bila i pod vlašću kralja Bele. U to vreme je postojala raška eparhija, sa sedištem

sa leve strane Drine a mi sa desne nismo u obavezi da ih zadovoljavamo i smirujemo . Klonimirovic Vojisavljevic, Pavle Djurisic, Sava Kovacevic, Sava Tekelija, Hajduk Veljko Petrovic i drugi. 2 vidite da se on osvce na Kraisnike sto se vidi da ih duhovno mrzi ali pokusava da zavadi no mi znamo da nema malih Srba bili oni iz Novog Sada, Kragujevca, Sabca, Uzica, Subotice, Pala, Bjeloga Polja, Vukovara, Knina, Banja Luke, Nisa i tako dale Srbi su tkivo koje se ne cepa isto kao i Njemacko, Americko, Rusko i td. Srbija u EU i manjinama sva ljudska prava kao

utvrditi da li je to razdvajanje bilo posledica još neojačale slovenske sklonosti ka čvršćim organizovanim zajednicama ( kakve su bile kod Germana ), ili je novonaseljen prostor bio toliko veliki i geografski razbijen da nije omogućavao stvaranje jedinstvene zajednice. Svakako se nećemo ogrešiti o istinu ako srpsko-hrvatsku razjedinjenost shvatimo kao posledicu oba navedena činioca. Uostalom, ni zajednica Srba u X veku za vlade župana Petra Gojnikovića i Časlava Klonimirovića ( palog u borbi protivu Mađara 960 ), a u XI i XII veku za vlade Vojislava, Mihaila, Bodina, Dese, nije mogla duže opstati kao celina. Njihovo sjedinjenje krajem XII veka dobrim delom je postigao veliki župan Raške Stefan Nemanja. On je srpski prostor nazvao jednostavno "srpska zemlja" ( u povelji manastiru Hilandaru 1199 ). Zato je dobio i naziv "sakupitelj srpske zemlje ". U toku ovih zbivanja Srbi su vodili teške ratove i odlučujuće bitke sa Vizantincima i poslovenjenim

prevaru. Oni ga, pod zakletvom, pozvaše na dogovor. Kad je on poverovao zakletvi i došao, oni ga uhvatiše i vezana odvedoše u Bugarsku. Tamo je i umro u Simeonovoj tamnici. Vladu u Srbiji preuze bugarski štićenik Pavle Branović, priznavši Simeonovu vrhovnu vlast. Posle tih svojih pobeda Simeon se 918. god. krunisao za cara, stvorivši u isto vreme i bugarsku patrijaršiju . Klonimirović da obnovi svoju otadžbinu. Sa četvoricom drugova on 931. god. pobeže iz Preslava u Rašku. O pustoši, koja je tada vladala u Srbiji, pričale su se na zainteresovanom carigradskom dvoru neobične stvari. Časlav je, govorilo se, zatekao u zemlji svega pedeset ljudi, koji su lutali planinama i hranili se lovom, a ne imali ni žena ni dece. Pričanje je nesumnjivo preterano, ali je verovatno da je zemlja ličila na kakvo zgarište i da su prometni putevi bili napušteni. Takvu zemlju

koji nismo zadovoljni "zvaničnom pričom" koja nam je ponuđena . Klonimirović , koji je vladao od 926 do 960 godine Srbijom, svoju vladavinu je obeležio sa dva momenta, prvo eliminisao je bugarske knezove koji su upravljali teritorijama u području savremene Srbije i srpskim plemenima koji su se tu naseljavali proteklih dvesta do trista godina iz danšnje Ukrajine. Drugi momenat je bio kako se navodi prema tadašnjim izvorima "iskorenio patarensku jeres koja se širila u Bosni ". Bosanski kvaziistoričari i političari, između ostalog Silajdžić

vizantijskog miljenika koji je došao iz Carigrada, Zaharija Prvoslavljevića i predao ga Bugarima. Međutim, kada je on sam prišao VizantiJi napustivši Bugare, oni su ga uklonili i za župana Srbije postavili Zaharija Prvoslavljevića, sina Prvoslava župana ( 890 - 892 ), a unuka Mutimirovog . Klonimirović ( 927 / 8 - 950 ) je sin Klonimirov, koji je skoro ceo život proveo u Bugarskoj. Smrću cara Simeona ( 927 ), on dolazi u Srbiju, te uz pomoć Vizantije obnavlja svoju državu. Tada je Srbija ( Raška ), pored centralnih oblasti, obuhvatala Bosnu i Travuniju. Samo je Hum gde su živeli Srbi ( kao i u svim prostorima od Cetine do Bojane, kako svedoči Konstantin VII Porfirogenit ) ostao nepripojen Srbiji; njime je upravljao Mihailo Višević. koji se posle poraza Bugara od Vizantije stavio

arhitekture . Klonimirovićem koji je 927. godine preuzeo vlast nad Rasom. Tokom prvih godina vladavine Nemanjića, Petrova crkva u Rasu je bila mesto najznačajnijih događaja. U Crkvi Sv. apostola Petra i Pavla Stefan Nemanja je ponovo kršten po pravoslavnom obredu. Za vreme Nemanjine vladavine bogumilski pokret se brzo širio i sticao pristalice i među vlastelom. Važnija pitanja Nemanja je iznosio pred državni sabor kome je prisustvovalo sveštenstvo i vlastela. Na jednom saboru, koji je održan u

se u svim gradovima podignu spomenici Prosigoja, Radoslava, Caslava, dinastija Vlastimirovic-Klonimirovic oni su svi rodjeni u Trebinju-Ragusa-Hercegnovi.Za vreme vljadanja nihove dinastije Republika Srpska je bila slobodna i medjunarodno priznata dok je Srbija bila okupirana od strane Bugara i Madjara.Ne bi bilo lose da se u svim malo vecim gradovima naprave Muzeji istorije, kulturne bastine Republike Srpske od davnina a pogotovu da obuhvate period Caslava klonimirovica koji je tad dao zivot svoj da olobodi bracu u Srbiji od Madjara i Bugara. To smo uduvjek bili Republika Srpska obnovila svoju drzavnost a kada je bila jaka zapadna Srpska drzava 8 vjeka Bosne nije bilo kasnije Bosna je bila srpska provincija R Srpske. ljepo bi bilo da se napravi spomenik Jovanu Dereticu na Palama zivjela obnova

do Lima. Kao sedište tih knezova pominju se ova mesta u vizantijskim i rimskim zapisima: "Megiretus" - što neki tumače kao Medjurečje, grad Destnik, nazvan po knezu Desti, a nalazio se ispod Golije. Posebno se pominje grad Dresnik ili Dreznik, opet u ovom kraju . Klonimiroviću , koji je osvojio vizantijski grad Ras, jugoistočno od Golije i u njega preneo svoje sedište. Pored Časlava, Vizantinci mnogo pominju i kneza Vukana iz stare srpske kneževske dinastije. On je vladao od 965 - 999. godine. Ratovao je neprekidno sa vizantijskim carem Vasilijem. Proširio je svoju državu sve do Lipljana na Kosovu. Vukan je premestio svoje sedište iz Rasa ponovo na južnu stranu Golije .

1077. g dobio kraljevske znake od pape Grgura VII. Barska arhiepiskopija osnovana je upravo na zahtjev Mihailovog sina kralja Bodina Vojislavljevića. Njegovi lični, dinastički i državni interesi tako su se poklopili sa interesima Rimokatoličke crkve . Klonimirovića , a koja je u svom sastavu imala Duklju ( Zetu ), kratko se u istoj javlja autonomna kneževina kneza Vladimira. 0 njenim granicama i stanju ima vrlo malo podataka. Ona se brzo utopila u Samuilovu državu mada je imala neke povlastice u njoj, s obzirom da je Sv. Jovan Vladimir postao Samuilov zet. Poslije propasti Samuilove države i Vladimirove smrti u Prespi, Zeta je opet potpala pod vlast Vizantije. Godine 1044. zetski velikaš Stefan Vojislav, digao je ustanak protiv

mlađi brat Bran vratio u Srbiju, a Petar ga je oslepeo; Petra zatim napadaju Bugari predvođeni Srbinom Pavlom Branovičem, koji su ga zarobili i odveli u Bugarsku, gde je i umro . Klonimirović , došavši na kneževski presto i povrativši jedan deo naroda. Učvrstio je državu koja se prostirala od Cetine na zapadu i Bosne do Save na severu do Zapadne Morave i Rasa na zapadu. Veruje se da je poginuo u boju s Mađarima. S njime nije ugašena loza Vlastimiroviće, već nestaju pisani tragovi o ovoj dinastiji .

krajeve, namamivši srpsko stanovništvo i zarobivši ga. Zatim nastupiše političke promene u Vizantiji i Bugarskoj, koje je iskoristio Časlav Klonimirović, došavši na kneževski presto i povrativši jedan deo naroda. Učvrstio je državu koja se prostirala od Cetine na zapadu i Bosne do Save na severu do Zapadne Morave i Rasa na zapadu. Veruje se da je poginuo u boju s Mađarima. S njime nije ugašena loza Vlastimiroviće, već nestaju pisani tragovi o ovoj dinastiji . Klonimirović ¶

srpsko stanovništvo i zarobivši ga. Zatim nastupiše političke promene u Vizantiji i Bugarskoj, koje je iskoristio Časlav Klonimirović, došavši na kneževski presto i povrativši jedan deo naroda. Učvrstio je državu koja se prostirala od Cetine na zapadu i Bosne do Save na severu do Zapadne Morave i Rasa na zapadu. Veruje se da je poginuo u boju s Mađarima. S njime nije ugašena loza Vlastimiroviće, već nestaju pisani tragovi o ovoj dinastiji . Klonimirović ¶

dvora, iskoristivši smrt cara Simeona. U porušenoj zemlji uzima upražnjeno mesto na tronu i odmah se pokorava vizantijskom caru kao vrhovnom vladaru. Privukao je srpske izbeglice sa svih strana, obnovio državu, a uspeo je ne samo da zadrži prvobitne srpske zemlje, već i da zauzme dolinu reke Bosne sa gradom Sol ( današnja Tuzla ) . Klonimirovića srpske zemlje ulaze u sastav zemalja cara Samuila ( bio je nosilac titule bugarskog cara, ali mu se ne zna poreklo ). Samuilo je napravio ogromno carstvo i neprestano se širio do ofanzive na Adrijanopolj i Carigrad, gde je doživeo poraz. Na Belasici je vizantijski car Vasilije Drugi do nogu potukao Samuilovu vojsku, uhvatio 14 000 Slovena, naredio da se svi oslepe, samo da se svakom stotom ostavi jedno oko, da bi mogao da vodi ostale. Zbog ove surovosti, Vasilije Drugi dobija